woensdag 7 augustus 2013
dinsdag 2 juli 2013
Joel Meyerowitz - Out of the Ordinary
Joel Meyerowitz, check eens een video van hem op youtube (bijv. https://www.youtube.com/watch?v=b1gICU1H78s enhttps://www.youtube.com/watch?v=5Qjym5uliDw). Een aanstekelijke en positieve persoonlijkheid.
Als je al niet gepassioneerd was over fotografie, dan word je het door hem zeker. Hij struint o.a. de straten van NY af, op zoek naar plaatjes. Het interessante aan deze man is niet alleen zijn niet aflatende positiviteit, maar ook zijn zoektocht en de fases die hij doormaakt(-e). Dit fotoboek bevat foto's tussen 1970-1980. Op het eerste oog zijn het 'normale' kiekjes, snapshots. Op het tweede oog eigenlijk ook. Dit album is ontoegankelijk, althans voor mij. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.
Laat ik eens een beetje verder kijken.In dit album exploreerde Meyerowitz het maken van foto's zonder centraal onderwerp. Hij liet het 'beslissende moment' even voor wat het was. Hij zocht naar nieuwe wegen, en deze reeks foto's is hier o.a. een gevolg van. Ook is het goed te weten dat Meyerowitz een pionier van de serieuze kleurenfotografie was. Waar iedereen nog zw-w schoot is Meyerowitz zijn carriere begonnen met kleur, om een simpele reden: wat we zien is kleur, dus moet ik het ook zo fotograferen.
Ook is belangrijk te weten dat Meyerowitz in dit boek experimenteerde met een niet-hierarchisch beeld: alle elementen in het beeld hebben dezelfde waarde. Eigenlijk maakt dat dit boek een vervolg op mijn vorige post over Eggleston, the Democratic Camera waarin Eggleston laat zien dat alles een onderwerp kan zijn. Meyerowitz creeerde hier bijna schilderachtige foto's mee, in die zin dat het vaak meer gaat om vlakverdeling, kleuren, etc.
Ik vind sommige foto's uit dit boek prachtig. Dat zijn nu net de foto's die toch wat 'traditioneler' van opzet zijn. Toch vind ik het moeilijker hier wat over te zeggen dan bij Eggleston.
Een paar foto's:
(note: helaas kon ik een heleboel foto's niet vinden op het internet en omdat ik de boel zelf niet wilde scannen, heb ik mijn favoriete beroemde foto's uit dit boek uitgekozen).
1. 1974, Los Angeles Airport, California
[url]http://prod-images.exhibit-e.com/www_houkgallery_com/e9687464.jpg[/url]
En nu kies ik toch voor een beeld waar een duidelijk onderwerp in zit, dat kijkt toch makkelijk :-) Het been, obviously. Maar wat zie ik verder? Het been wordt gespiegeld aan de rechteronderkant door de rand van het 'tafeltje' waar die kist op staat. Dit lijkt me een bus die passagiers van de rental company naar het vliegveld brengt, oid. Maar dit zie je toch niet vaak (ik heb heel vaak in zo;n bus gezeten): een vrouw achter het stuur, en zeker niet een mevrouw met zo'n mooi been. Ze stuurt achteloos met één hand. We zien linksboven nog net haar haar. Haar jas heeft ze over haar stoel gehangen. De auto met de vorm van de reserveband in de achterklep neemt ook behoorlijk wat aandacht.
Over de vorm: de foto lijkt achteloos genomen, en is dat waarschijnlijk ook. Meyerowitz is een levensgenieter voor dat hij een conceptueel fotograaf is. Ik vermoed dat hij dat been zag en het wilde combineren met de omgeving. En net als bij Eggleston voegt het feit dat we veel elementen in beeld zien die bij deze tijd horen, een zeer nostalgisch gevoel aan de foto toe. Ik denk aan James Bond bijv. Wat ik kanp vind is dat de aandacht gelijk naar dat been gaat. Wat dat betreft is Meyerowitz' opzet betreft een hierarchieloze foto volledig mislukt. Het licht, de lijnen, ze wijzen er allemaal naartoe.
2. 1975, New York City
http://25.media.tumblr.com/tumblr_mcv7uiuBKq1r146zvo1_1280.jpg
Dit is een van de beste plaatjes uit dit boek. En het behoeft nauwelijks uitleg waarom. Meyerowitz zelf zei zoiets als dat dit soort shots maar weinig voorkomt. Er zat heel eventjes een engeltje op zijn schouder.
Twee paren, dezelfde jassen, en kijk goed, de foto bevat maar weinig kleur, zw-w en de kleur van de jassen die gespiegeld wordt in de gebouwen tegenover. Maar er is meer spiegeling: de schaduwen op de ruggen van het rechterpaar. De rook geeft een welhaast surrealistische atmosfeer. In de rook links zien we nog net een figuur lopen en helemaal links een schouder van een persoon. Deze foto is een meesterwerk. En wederom een foto die niet overeenkomst met Meyerowitz' concept over de anti-hierarchische foto.
3. 1975 New York City
http://static.guim.co.uk/sys-images/Arts/Arts_/Pictures/2009/6/4/1244105409981/Joel-Meyerowitz-005.jpg
Deze foto postte ik al eerder. Maar nu in zijn context. Ook dit is een iconische foto. En wel degelijk een typische uiting van het ontbreken van hierarchie in de foto. Er is niet 1 duidelijk onderwerp. Er is heel veel te zien en we zien een aantal lagen. De foto is genomen tijdens het gouden uurtje, dat is duidelijk. Prachtige schaduwen en zacht goud aandoend licht. De rode jurk trekt veel aandacht. Bij nadere beschouwing zie ik dat ze handschoenen draagt. Waarom eigenlijk? Het lijkt een zachte dag te zijn, de rest van de mensen draagt lichte kleding. En als we het dan toch over handen hebben: de handen in deze foto zijn bijna een soort spel. Kijk eens naar wat ze doen, vasthouden, en welke handen je niet ziet.
Ik denk dat ik deze foto onbewust zag toen ik zelf deze foto nam:
[url]http://25.media.tumblr.com/e1f6b097b940be7d12d6ad924e0ec7f6/tumblr_mnddivlFTm1ss4bfxo1_1280.jpg[/url]
De straathoek zorgt voor een soort kader en is bijna een onderwerp op zich. Het licht en de kleuren bij Meyerowitz zorgen voor een extra dimensie. En de onderwerpen ervoor vliegen alle kanten op, je blijft kijken naar wat er gebeurt. Meyerowitz wilde de energie van de straat uitbeelden, en dat is in deze foto erg goed gelukt, naar mijn mening.
4. 1976, New York City
http://streetreverbmagazine.com/files/2011/02/02.jpg
Dit beeld is een symbool geworden van de stijl van Meyerowitz in deze periode. Wederom een snapshot, ogenschijnlijk. Maar probeer het maar eens! Probeer maar eens een foto te maken die zoveel energie herbergt, zoveel actie, onderwerpen, kleuren... Dit heeft weinig meer met het beslissende moment te maken. Dit drukt zoveel levensvreugde, energie en vooral verwondering uit... Verwondering vind ik één van de belangrijkste eigenschappen van kunstenaars en liefhebbers. De eigenschap om voortdurend naar de wereld te kijken en je te verwonderen over wat je ziet en meemaakt. Let eens op de man iets rechts van het midden boven de twee handen die iets uitwisselen. En dan zou dit geen decisive moment zijn? Elke centimeter van het beeld gevuld met energie. Een waanzinnig virtuoze foto.
5. 1977, St. Louis
http://image2.evene.fr/img/galerie/1-13167-G4108.jpg
Van deze foto vond ik geen grotere vinden online. Deze foto hoort bij de vorige wat mij betreft. Maar dan zonder mensen.
Deze foto ontroert me. Theresa icm de kerk links midden in beeld geeft een bijna bijbels tintje. Desolaatheid, het is bijna een verlaten filmset.
De hele linke derde verticaal van het beeld is een foto op zich. Eigenlijk is het beeld onderverdeeld in drie, een soort drieluik. De linkerkant is duidelijk. En de straat rechts scheidt het rechtergedeelte. Het hoge gebouw en de rode gebouwen. In alle drie de gedeeltes zien we iets roods, links 'Linde', midden 'Fire Alarm' en rechts de gebouwen.
En kijk nog eens goed, voor zo ver ik kan zien geen mens in beeld.
Check ook eens "Cape Light": dat is een prachtig boek van dezelfde fotograaf: foto's genomen met een ouderwetse (19de eeuws!) groot formaat camera, geladen met moderne kleurenfilm.
maandag 1 juli 2013
maandag 24 juni 2013
Democratic Camera, a selection
Ik ben een groot liefhebber van fotoboeken. De meeste haal ik uit de bieb. Ik heb nu een paar weken Eggleston's 'the Democratic Camera' in huis. Een prachtig boek. Sommige foto's ontroeren me. Een ander soort ontroering, misschien zelfs intenser, dan ik in mijn vak (muziek) meemaak. Ik merk dat ik sinds ik dit boek in huis heb anders naar de straat kijk. Ik heb zelfs al een paar foto's gemaakt die een soort imitaties zijn uit dit boek.
Een paar favorieten:
http://arttattler.com/Images/NorthAmerica/NewYork/Whitney/William%20Eggleston/18-eggleston_karco.jpg
Karco: er is heel veel te zien op deze foto. Alleen geen persoon, maar die mis ik hier niet. Ht is bijna een abstract schilderij, al die lijnen, vormen, onderwerpen, verhoudingen, en natuurlijk associaties. Een van de mooie dingen van fotografie vind ik het feit dat je drie dimensies samendrukt naar twee, en er vervolgens afgedrukt als kijker weer eentje bij verzint. Dat werkt erg sterk in deze foto.
Mijn blik wordt als eerste naar de auto linksonder getrokken, dan zie ik de reparatie aan de auto, dan ga ik naar boven, naar 'Karco', dan naar rechts, 'Car', dan nog verde, de pijlen, kennelijk wijzen die naar een carwash. Een prachtige foto, vind ik (dnek dat laatste maar over achter in dit artikel).
Untitled, Election Eve, 1976.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgps-irCMOeJ62jblvt5AdK2k1Bhi06SzMhJoNxeVhfJgUySDfxb_6rLwbWbbyVAY1Ai0MQBofbieJU8LnvBcNzs0g3rZDoA8CROu695TUGvtYpd7XE6p-DpFctJplqE5__Ep9QaRGD9Ko/s1600/william-eggleston-election-eve-atthe-gagosian-gallery-paris-2011-www.lylybye.blogspot.com_1.jpg
Ik hou van verschillende lagen in een foto. Een ogenschijnlijk niet bijzonder moment wordt omgezet in een ontroerend beeld. Kennelijk is het de avond van verkiezingen in Amerika. Ik moet er even bij vermelden dat ik nogal veel heb met Amerika. Ik hou van jazz, en sinds een paar jaar van de fotografie die er vandaan komt. Met mijn muziekgroep ben ik door veel van dit soort plaatsjes gereist. Ze roepen een intens gevoel van nostalgie en in dit geval, troosteloosheid bij me op. Ondanks het feit dat de man klein in beeld is, zie ik hem het eerst, de auto wijst hem als het ware aan. Dan zie ik het lijnenspel van de (verkleurde) slingers, de gebouwen, telefoonlijnen, schaduwen en de pilaar rechts. Dan vraag ik me af welk moment in de verkiezingen dit is. Election eve, dat is de avond voor de verkiezingen lijkt me? Maar waar is iedereen dan. Waar is dit? Wat stemden de mensen hier, wat was de opkomst?
Untitled, 1973
Een van de mooiste uit het boek. http://media.npr.org/assets/img/2009/06/18/eggleston_peaches_slide-1ee090b2416a6d2d24506cc312fa92b3e07405ef-s6-c30.jpg
Ik neem aan dat Eggleston met diafilm werkte. Het ziet er zelfs gecrossed uit. Deze foto behoeft weinig uitleg, denk ik. De lijnen, kleuren. Het licht! Eggleston leek random te fotograferen, maar hij koos wel degelijk mooi licht uit, licht dat je maar een paar uur per dag hebt, op zijn hoogst. Prachtig. NB de blaadjes linksonder, mooie touch.
Untitled, from Los Alamos
http://media.commercialappeal.com/media/img/photos/2011/01/15/03_tail_fin_t607.JPG
Het tijdsbeeld voegt in de meeste foto's in het boek een hoop toe. De auto, het GE logo (het blau en groen). De ketting geeft mysterie, wat zat daaraan vast, vast geen fiets. Het lijkt alsof die auto of een onderdeel ervan eraan vast zit. Wat een mooie auto. Die wil de eigenaar vast goed beschermen, toch ziet ie er niet nieuw uit. En die troep in de goot. Een foto vol vragen.
Untitled, from los Alamos, 1973
Ook de cover van het boek: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieR_vBFjwp8JXTP1-KXp_2QGBO2TFUjI6bBXRPgGpwewCmV0GA7mrfTiZ78xQS9lZwmE4XsgeIOqcJD4Ke0ouu0LPUGJF26OcjfCQzSoOTCXfXJ6uacxPn-4rdi84tCwscck4RlPlfa-PJ/s1600/william-eggleston-untitled-1970-dolls.jpg
Ik heb deze foto soort van nagedaan bij mij in de Baarsjes. Kijk eens op mijn Tumblr pagina als je geinteresseerd bent: tiesmellema.tumblr.com.
Maar deze is nog veel beter. Bij mij ontbreekt een duidelijk onderwerp.de pop vooraan houdt haar hand omhoog en kijkt in de camera. Ze zit op de motorkap voor het logo van de auto (welk merk, dat weten jullie vast wel?).
De foto is verdeeld in drie vlakken: boven, blauw; onder, groen; en de poppen. Waarom zitten ze op die motorkap? Eggleston heeft dit niet zo klaargezet. Iemand heeft best wat moeite besteed aan dit stilleven. Hij liep rond met zijn camera en schoot wat hij zag. Rechts zien we nog net een stukje veranda (?). Een mooi tafereel, ook weer met een aantal vragen.
Untitled, from Troubled Waters, 1971-1973
http://www.artwhatson.com.au/images/members/0021609/Museum-of-Contemporary-Art-Australia-William-Eggleston-Untitled-from-Troubled-Waters-0097805_130226115217.jpg
Wow, die kleur groen, de lijnen, wat is dit? Er missen flink wat lampen. Ik denk dat deze lampen al half opgeruimd zijn. Maar vooral het abstracte beeld spreekt me aan. De kleuren, en de schitternig in het midden trekken als eerste mijn aandacht. In het boek zie ik ook best veel flitsgebruik. Dat is ongebruikelijk in deze tak van fotografie. Maar het werkt als een trein.
Ik ben geen Aarsman, maar wellicht vond je het leuk om mijn gedachten over deze foto's te lezen. Dit boek is een echte aanrader!
vrijdag 21 juni 2013
Help Tie sout and vote for his photo in this photocompetition. Just click on the word 'Stem' below left: http://canon.nrc.nl/Picture/view/7104
dinsdag 4 juni 2013
Uitgast 2013, 17/18 August
www.uitgast.nl
Fuse String Ensemble will be the closing act of the Saturday night 17 August 2013
www.uitgast.nl
Ties Mellema, artistic director
This video of the Fuse Ensemble was shot in Amsterdam, Erasmuspark, Westwaarts Festival
They also work with other artists
Abonneren op:
Posts (Atom)