donderdag 27 mei 2010

Een lekenvisie van een muzikant op de verkiezingscampagne 2010 Voor mi...

Een lekenvisie van een muzikant op de verkiezingscampagne 2010

Voor mij is het zo klaar als een klontje: de hypotheekrenteaftrek moet eruit. En politici die de aftrek willen behouden zijn alleen bezig met zieltjes winnen.
Althans, dat is mijn intuïtieve indruk. Er zal vast een hele hoop te zeggen zijn vóór de aftrek. Zelfs in deze tijden van bezuinigingen. Ik heb de argumenten vóór ook waarschijnlijk ook wel gehoord of gelezen, maar toch is dit de eerste gedachte die bij me opkomt: de HRA komt voornamelijk ten goede aan een groot gedeelte van het electoraat dat een hypotheek aan het afbetalen is, of van plan is een huis te kopen. En dat zijn stemmen. Hoe meer stemmen je hebt, hoe meer macht je uiteindelijk krijgt. Hoe ver kan je gaan? Bush poneerde in zijn campagnefilmpjes klinkklare leugens over Kerry om maar stemmen te winnen.
(Tijdens het maken van dit stukje belde ik met iemand die uit linkse overwegingen vóór de HRA tot een bepaald bedrag is: het is een middel tot nivellering. Dat klinkt dan ook weer goed.)
Nog iets wat ik wel begrijp, maar niet aanvoel. Waarom zou je stemmen voor je eigen situatie? Ik heb wat vrienden die voor defensie werken en daarom VVD gaan stemmen, terwijl ze zich niet eens zo kunnen vinden in het VVD programma als geheel. Wederom, ik snap het wel, maar het voelt vreemd.
Moet ik, als artiest, dan stemmen op GL of zelfs de SP die niet bezuinigen maar juist investeren in cultuur?

Vandaag een mooi artikel in NRC-next over het verschil tussen rechts en links in de context van de huidige campagne. Links gaat uit van de Platonische filosofie, het geloof in een échte waarheid die ontdekt kan worden en 'uiteindelijk doorslaggevend zal zijn voor kiezers'; en rechts van 'de werkelijkheid zoals hij schijnt te zijn', er is geen 'objectieve' realiteit, alleen het perspectief van de mens op de wereld. Rechts geeft de werkelijkheid vorm door retoriek. Rutte en Wilders doen dat heel goed. Cohen daarentegen wil niet mee doen aan deze 'spelletjes'. De werkelijkheid is zoals die is en de vraag is hoe we er mee omgaan en hoe ze die door de kiezers laten ontdekken.
In dit licht: Die debatten, wat zijn dat eigenlijk voor rare dingen? Ik vind, net als de meesten, Rutte erg sterk, Wilders ook wel eigenlijk. Maar ik zou nooit op ze stemmen. Ik deed aan debating in de VS. Het was een sport, en je moest beide kanten van een stelling kunnen verdedigen. Zo'n debat zegt toch vrij weinig over wie het beste het land gaat besturen? Ik ben niet zo geïnteresseerd in wedstrijdjes ver plassen (mooi moment voor Roemer) maar in hoe ik mijn stem, hoe marginaal ook, kan gebruiken om Nederland, Europa en de wereld goed te laten lopen.
En dan ook weer, aan de andere kant, een politicus moet wel kunnen discussiëren over zijn beleid, zeker in een coalitie. Maar zou dat net zo gaan als op tv?

Ik stem links, en waarschijnlijk Groen Links. Afgezien van GL's visie op alternatieve geneeswijzen kan ik me het meest vinden in deze partij. Ik heb ook over Cohen nagedacht. Maar ik wil toch niet op een persoon stemmen. Mijn enige overweging op de PvdA te stemmen zou zijn mee te helpen links groter te maken. Ik wil me nog verdiepen in het programma van D66. Alhoewel ik niet van de partij houd, heb ik goede verhalen gehoord over hun plannen voor de komende jaren.
Ik vind het leuk me te verdiepen in partijen, debatten te volgen en uiteindelijk mijn stem naar de, voor mij, juiste partij te laten gaan. Maar ik ben het wel eens met de steeds gehoorde wens coalities te smeden vóór de verkiezingen. Als ik Groen Links stem en en ze mochten eens mee gaan regeren, dan wordt hun visie eindeloos verdund tot een soort homeopathisch geneesmiddel: het is vooral leuk om te weten dat ze meedoen, maar echt zin heeft het niet. Of ben ik dan te pessimistisch? Ik denk het niet. We stemmen op de visie van 1 partij, maar wat er uit een coalitie komt? Geen idee! Het kan alle kanten opgaan...
Ik zou het liefst stemmen op iemand die ik volledig vertrouw en die alle beslissingen voor me neemt. Maar dat kan vast niet, toch?

maandag 24 mei 2010

Uit Keuzes in kaart 2011-2015 – Effecten van negen verkiezingspr...

Uit Keuzes in kaart 2011-2015 – Effecten van negen verkiezingsprogramma’s op economie en milieu (CPB Bijzondere Publicaties 85, mei 2010)

CDA
- Bij de publieke omroep worden taken geschrapt waardoor 0,1 mld € wordt bespaard.

- Het CDA bezuinigt op een groot aantal subsidies, onder meer op diverse cultuursubsidies.

Daarnaast wordt het budget voor stedelijke vernieuwing geschrapt (na eigen berekening K’92:

0,4 miljard €).
- Op het terrein van de bijstand bespaart het CDA in totaal 0,1 mld € door hogere boetes bij

fraudebestrijding en het schrappen van de wwik.


PvdA
Subsidies met bedragen kleiner dan 100.000 € worden gehalveerd (0,3 mld €);

dit betreft een breed scala aan subsidies op het terrein van onder meer welzijn, cultuur,

zorg, sport en onderwijs. Subsidies met een totaalbudget kleiner dan vijf miljoen euro worden

ook gehalveerd (0,2 mld €).

SP
De SP verhoogt de uitgaven aan cultuur met 0,2 mld euro.

VVD
- Subsidies op het gebied van cultuur worden met 0,2 mld € verminderd.
- Door één televisienet minder wordt 0,1 mld € bezuinigd op de publieke omroep in 2015

(structureel 0,2 mld €).
- Overige maatregelen op het terrein van sociale zekerheid betreffen het afschaffen van de wwik,

de herinvoering van de sollicitatieplicht voor moeders in de bijstand en het afschaffen van de

langdurigheidstoeslag in de bijstand. Dit levert in totaal 0,1 mld € op.

PVV
- De PVV bezuinigt 0,4 mld € op cultuur (artikel 14 van OCW); het betreft onder meer

ombuigingen op cultuurfondsen en cultuursubsidies.
- De PVV reduceert het aantal publieke zenders tot één reclame vrije zender (0,2 mld €).

GroenLinks
- GroenLinks verhoogt de uitgaven voor kunst en cultuurbeleid en de publieke omroep met 0,1

mld €.


SGP
- Het verlaagde btw-tarief voor kermissen, attractieparken en sportwedstrijden en circussen,

bioscopen, theaters en concerten wordt afgeschaft. Dit levert een lastenverzwaring van 0,3 mld

op.
- Subsidies voor cultuur worden met 0,2 mld € verminderd.

- De publieke omroep wordt beperkt tot 2 radiozenders en 1 tv-zender (0,2 mld €).

ChristenUnie
- Verder bevat de post overig de volgende maatregelen. De wwik wordt afgeschaft.
- De subsidies voor cultuur, publieke omroep en emancipatie worden verminderd (0,3 mld €).

D66
- Het aantal omroepen en de taken van de publieke omroep worden beperkt (0,1 mld €).

donderdag 20 mei 2010

Ian Wilson Eén van de meest poëtische stukken die ik ooit ...

Ian Wilson

Eén van de meest poëtische stukken die ik ooit speelde is van de Ierse componist Ian Wilson: Ondes Ombragées, een werk voor saxofoon en live recorder tape. Een vrij eenvoudig concept, de saxofoon speelt verstilde en pulserende multiphonics in de eerste helft van het stuk die worden opgenomen. In de tweede helft wordt de opname afgespeeld en speelt de saxofoon er simpele motieven overheen. 'Ondes' is een werk zonder richting; een ervaring die veel ruimte over laat voor de 'flow' van de luisteraar. En het is nog speelbaar ook! Ian weet precies hoe de saxofoon werkt. In zijn meest recente werk, 'Sarée in Kassel' geschreven voor mij en het Insomnio Ensemble, gaat hij een andere kant uit. Het stuk gaat over de Duitse controversiële artiest Gunther Sarée, alhoewel Ian zelf zegt dat dat eigenlijk niet ter zake doet. Aan Ian's muziek ligt vaak een buitenmuzikaal concept ten grondslag, zoals in zijn saxofoonkwartet 'Atlantica', waar hij ook over zegt dat de muzikale golven in de vorm van bisbiglierende zestienden niets te maken hebben met het concept: de Oceaan: toch moeilijk te accepteren.
Vorig jaar gaf Ian mij een CD van een ensemble, waar hij elektronica in speelt, dat hedendaagse muziek, popmuziek en traditionele Ierse muziek combineert. Ian is zich altijd aan het ontwikkelen. Hij schreef voor een compositie voor jazzsaxofoon en klassiek ensemble, waarin de saxofoon ook moet improviseren. Een werk dat voortborduurt op Ian's liefde voor jazzmuziek.
Eén van de hoogtepunten uit Ian's repertoire is '…So Softly' voor saxofoonkwartet. Dit is het werk waardoor ik Ian leerde kennen samen. Wij namen dit op met het Amstel Quartet op op onze debuut CD 'straight lines' en het komt periodiek terug in ons repertoire. Een prachtig stuk, ga het horen! En 'while your at it', luister meer van deze Ier. Voor de muzikanten, speel het!