Chris Potter @Bimhuis

My good friend Peter Leung invited me and Niels Bijl for a concert of Chris Potter.

This is a little video I made of the concert.

Potter set a new standard for the saxophone. Anything is possible, as far as he's concerned. But I do miss soul in his playing. It's too far out there for my taste. It doesn't really connect with me. I hear it's fantastic, as fantastic as jazz saxophone gets. But I am only half a song fascinated by the technical skills of this man. After that I get bored. I would love to hear slow ballad in which he can only use one scale, no alterations and long tones.

Video 

Support the Netherlands Saxophone Festival

Amstel Quartet and Ties Mellema will play concerts with exciting programs at this festival. We hope you can support it!

Of course, the festival celebrates the 200th birthday of Adolphe Sax, the inventor of our wonderful instrument, the saxophone!

Prijsvraag!

Help de nieuwe band van Remy en Ties aan een naam.

Twee zielsverwanten spraken een half jaar geleden af in de Starbucks op het station in Utrecht. Remy en Ties hadden allebei behoefte aan een nieuw initiatief, een groep, een collectief waarbij ze hun ideeën over klassieke muziek konden ontwikkelen.

Beiden hadden behoefte aan concerten die meer richting het popconcert gingen. Kortere nummers, eigen stukken, eigen bewerkingen van popnummers en improvisatie. Ook wilden ze een lossere sfeer tijdens de concerten. Meer vrijheid voor het publiek én de uitvoerenden. Geen stoelen netjes in een rijtje voor het podium, geen vaststaande setlijst, geen ellenlange stukken, geen dresscode of etiquette, maar een concert met simpelweg steengoede muziek door vernieuwende muzikanten die allen tot de besten van Nederland behoren op hun instrumenten. Allen wonnen ze flink wat internationale prijzen en spelen ze in andere Nederlandse topensembles zoals het Concertgebouworkest, Amstel Quartet, Trio42 en Sax&Stix.

De bezetting van de nieuwe band is ook duidelijk geïnspireerd op de popmuziek: bas(gitaar), drums/percussie, harp en saxofoon, met een lekker vet versterkte sound, met veel bas.

Maar nu nog een naam.

Daar hebben we jou voor nodig. Laat al je creativiteit op ons los, bestook ons met ideeën, in welke taal dan ook. Er is geen limiet op het aantal inzendingen. Zet ze op onze Facebook event pagina van 5 december (link hier, en even event aanmaken natuurlijk!). Op 3 december sluit de prijsvraag en op 5 december, tijdens ons allereerste concert onthullen wij de naam van onze band en overhandigen wij het cd prijzenpakket aan de winnaar.
De winnaars krijgen een persoonlijk bericht op hun Facebook pagina.

De hoofdprijs:
De winnaar...
-...wordt de naamgever van de nieuwe band van Remy, Ties, Ramon en Rob.
-...krijgt een cd pakket met vier gesigneerde cd's van Remy en Ties
-...krijgt een vrijkaart+introducé voor het concert op 5 december.

De runner-up:
...krijgt twee cd's gesigneerde cd's van Remy en Ties
...krijgt één vrijkaart voor het concert op 5 december

Three sax geek tips

During our current Canada/US tour we gave a masterclass to the students of saxophone professor Tristan Deborba in Wolfville, Nova Scotia. It was a pleasure to exchange information with this enthusiastic saxophone class, and they all attended our concert the next day.

We adressed three general aspects of playing the saxophone which we find important.

1) How do you know how much mouthpiece to take in your mouth?
As a starting point we use this: look where the reed leaves the table of the mouthpiece. That is where the lower teeth should be. If you take too little mouthpiece the reed cannot vibrate freely because you are pressing it on the table. If you take too much mouthpiece you do not have sufficient control and the sound becomes too open and even squeeky. Experiment with this: try to find both extremes and look for the soft spot.

2) When are you supposed to use 2/TC and TA/P (side/front C and (side/front) Bb)?
The basic rules are very simple, but we do think they are extremely important for a flawless technique (Please note: in the end, please use whatever is more practical for you. These are just basic guidelines):
Bb: Usually with petit, except before or after a B or a C. Although in certain cases you do use P (petit or bis key) before or after a C, like the second note of the famous Creston Sonate. In this case it's easier to use P because of the G after.
C: Use TC (side C) before or after a B.
Note: Do not use TC before or after a Bb played with P, the intonation of C with 1 P TC is unacceptibly low (try this). (Do not tell anyone: we do use this fingering sometimes (!)  the runs are so fast that you cannot hear that it's out of tune.)

Note: Olivier does not agree with the above totally. He believes it is more practical to use TA just before or after a C. For example, he plays the F major scale with P.

Please let uw know what you think is more practical on our Facebook page!

3) About the independence of air pressure and technique.
One of the hardest things of playing the sax, or any other wind instrument, is disconnecting the breath from the rest of your technique. When you move your fingers, the air and the air column shouldn't change. It should feel like someone else presses the keys of your horn. In fact, you could practice it like this: ask a friend to finger a difficult register change standing behind you, while you blow. For example, tre the register change from C# to middle D, which is one of the hardest register changes. Also try not the change embouchure while doing this, it also changes the airflow.
In the end, saxophone playing is about doing less. The air pressure should be constant, even when playing staccato. But everything else works best when relaxed.

If you have more questions for us, please post them on my Facebook page.

Working on a list of compositions that were made for me

for Andreas van Zoelen's new book

This is where I got so far:

Perry Goldstein - Black voor altsaxofoon, altviool en piano

Fant de Kanter - Flegma voor altsaxofoon, altviool en piano

Matthew Burtner - Natigviksuk voor altsaxofoon, altviool, piano en soundtrack

Leo Samama - Trio II, 'Moments of Jazziness' voor altsaxofoon, altviool en piano

Dimitri Nicolau - Trio voor voor altsaxofoon, altviool en piano

Merlijn Twaalfhoven - La Vie sans Voiture voor altsaxofoon, altviool en piano

Merlijn Twaalfhoven - De Ontdekking voor altsaxofoonsolo

Merlijn Twaalfhoven - Nieuw werk (2014) voor baritonsaxofoon en looper of baritonsaxofoonorkest

Ian Wilson - Sarée in Kassel (altsaxofoon en kamerensemble of piano of orgel)

Ian Wilson - MotherFunk! voor baritonsaxofoon en RC300 looper

Ian Wilson - Elegie voor altsaxofoon en piano

Ian Wilson - sKiPpY voor altsaxofoon en piano

Ian Wilson - The End of Desire, theatraal werk voor sopraan, alt- en tenorsaxofoonsolo en electronica

Willem Breuker - Duty Calls voor altsaxofoon en piano

Martin Fondse - One Hand Clapping voor altsaxofoon en piano

Martin Fondse - Roots voor altsaxofoon en piano

Maarten Ornstein - Leap Frog voor altsaxofoon en electronica

Maarten Ornstein - Fast Love voor altsaxofoon en strijkkwintet

Maarten Ornstein - Plan X voor altsaxofoon en strijkkwintet

Maarten Ornstein - Ralph voor altsaxofoon en strijkkwintet

Guillermo Lago - Strong Ties voor altsaxofoon en piano

Guillermo Lago - Is it about that Walk? (…or is it about True Heroes?) voor baritonsaxofoon en strijkkwintet

Guillermo Lago - Sign o'New Times voor altsaxofoon en strijkkwintet

Wiek Hijmans - Sexy Taxy voor baritonsaxofoon en looper

Katharina Thomsen - Prince Slips voor baritonsaxofoon en looper

Renske Vrolijk - Sweet voor altsaxofoon en strijkkwintet

Maarten van Norden - Don't have to be Cool

Wijnand Van Klaveren - Sonate à la Manière de Francis Poulenc voor altsaxofoon en piano

Wijnand Van Klaveren - Sonate voor altsaxofoon en piano

Wijnand van Klaveren - Sinfonias and Interludes voor altsaxofoon en piano

Jorrit Dijkstra - Grapevine Loop voor altsaxofoon en electronica

Jorrit Dijkstra - Flirt (Ballad of Dorothy Parker recomposed) voor baritonsaxofoon en strijkkwintet

Patrick Clarke - Atilla voor baritonsaxofoon en piano

David Dramm - Seven Hours and Fifteen Days voor altsaxofoon en strijkkwintet

David Dramm - In the Beginning voor baritonsaxofoon en soundtrack

David Dramm - Hangman voor altsaxofoon en piano

Jurgen van Loenhout - Tengel voor altsaxofoonsolo

Daan Manneke - Clair-Obscur voor altsaxofoonsolo

Alexander Comitas - Ariel voor altosaxofoon en piano

Alexander Comitas - Ode to Elisabeth voor altsaxofoon en (fanfare- of harmonie-) orkest

Alexander Comitas - Ode to Lilith voor altsaxofoon en (fanfare- of harmonie-) orkest

Almost off to Russia

Almost off to Russia with Amstel. I have been in Russia twice: Nizy Novgorod and St. Petersburg. Both were great trips. The concerts were always well visited (full houses!) and the people friendly.

But first tomorrow a concert with Berry van Berkum on the organ. We will play a minimal concert with lots of new stuff and an improvisation.

Terry Riley is one of my personal discoveries of the last years. With the quartet we play his Good Medicin, which is a great work: Video

I will play Riley's Dorian Reeds tomorrow. This is Terry himself playing it: Video

I had a talk with my fellow Splendor member Claron McFadden yesterday and I tried to explain her why Mr. Riley interests me so much: He's free. He's not particularly 'good', but he hits me. I am not sure how. Also his minimal style is not conceptual at all. It is a collection of experiences and music that he together intuitively. Sure, it's repetitive, but not dogmatic. Gotta love it. I sure do.

Here's a Spotify link to Terry's famous Lisbon concert. I was fascinated by this concert for several weeks. https://play.spotify.com/album/1YiDXOCXadDErfdqbMuKtI Let me know what you think!

Then the weekend off and away we are!

System failure

 Need to finish deadlines by computer doesn't agree and wants to keep restoring windows.

But I really don't want that, I just want to go on. I am even now experimenting with Terminal command, which is quite risky as I understand....

Wish me luck!

Splendor opens this weekend!

Splendor is a new musical candy box in the heart of Amsterdam. www.splendoramsterdam.com

Built together by top flight musicians and music lovers, this historic bathhouse at Nieuwe Uilenburgerstraat 116 has been transformed into multi-space musical paradise. Come check it out!

No backstage passes, no green rooms. Sip drinks with The Netherland's most sought-after musicians and composers after the gig. Join today!

Interesting interview with Branford Marsalis

Branford Marsalis is in my view, one of the greatest living musicians. This is his view on the current position of jazz music.

http://www.seattleweekly.com/home/875080-129/b-sides?fb_action_ids=10200282577540840&fb_action_types=og.likes&fb_source=other_multiline&action_object_map=%7B%2210200282577540840%22%3A517251831692913%7D&action_type_map=%7B%2210200282577540840%22%3A%22og.likes%22%7D&action_ref_map

MotherFunk! on Irish Radio

A few days more online!

it’s possible to listen back for the next week, just go here: http://www.rte.ie/lyricfm/nova/ and press the listen button. The relevant bit starts around the 23’40” mark.

Fontys Chambermusic at the Amsterdam Vondelpark

Two videos of a selection of the best chambermusic exams of the Fontys Conservatory.

Video 1

Video 2

Hans and I enjoyed organizing the chamber music department of the Fontys Conservatory immensely. It was hard work, but the result at the Amsterdam Vondelpark Open Air theater was amazing. Thanks everyone!

Really?! Yes really, the Sacre on saxes

http://www.youtube.com/watch?v=YtrCvdH_Alk&list=TLKNY_t6mxkrk

Liberace

I saw Behind the Candelabra. Great movie, well, great acting more than anything else.

Michael Douglas and Matt Damon are a great couple.

I found this Muppet Show episode with Liberace, check it out: http://www.youtube.com/watch?v=HXHl_ukV4dY

Ties plays Marc Anthony Turnage's Hidden Love Song

Hidden Love Song

Joel Meyerowitz - Out of the Ordinary

Joel Meyerowitz, check eens een video van hem op youtube (bijv. https://www.youtube.com/watch?v=b1gICU1H78s enhttps://www.youtube.com/watch?v=5Qjym5uliDw). Een aanstekelijke en positieve persoonlijkheid.

Als je al niet gepassioneerd was over fotografie, dan word je het door hem zeker. Hij struint o.a. de straten van NY af, op zoek naar plaatjes. Het interessante aan deze man is niet alleen zijn niet aflatende positiviteit, maar ook zijn zoektocht en de fases die hij doormaakt(-e). Dit fotoboek bevat foto's tussen 1970-1980. Op het eerste oog zijn het 'normale' kiekjes, snapshots. Op het tweede oog eigenlijk ook. Dit album is ontoegankelijk, althans voor mij. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.

Laat ik eens een beetje verder kijken.In dit album exploreerde Meyerowitz het maken van foto's zonder centraal onderwerp. Hij liet het 'beslissende moment' even voor wat het was. Hij zocht naar nieuwe wegen, en deze reeks foto's is hier o.a. een gevolg van. Ook is het goed te weten dat Meyerowitz een pionier van de serieuze kleurenfotografie was. Waar iedereen nog zw-w schoot is Meyerowitz zijn carriere begonnen met kleur, om een simpele reden: wat we zien is kleur, dus moet ik het ook zo fotograferen.

Ook is belangrijk te weten dat Meyerowitz in dit boek experimenteerde met een niet-hierarchisch beeld: alle elementen in het beeld hebben dezelfde waarde. Eigenlijk maakt dat dit boek een vervolg op mijn vorige post over Eggleston, the Democratic Camera waarin Eggleston laat zien dat alles een onderwerp kan zijn. Meyerowitz creeerde hier bijna schilderachtige foto's mee, in die zin dat het vaak meer gaat om vlakverdeling, kleuren, etc.

Ik vind sommige foto's uit dit boek prachtig. Dat zijn nu net de foto's die toch wat 'traditioneler' van opzet zijn. Toch vind ik het moeilijker hier wat over te zeggen dan bij Eggleston.

Een paar foto's:

(note: helaas kon ik een heleboel foto's niet vinden op het internet en omdat ik de boel zelf niet wilde scannen, heb ik mijn favoriete beroemde foto's uit dit boek uitgekozen).

1. 1974, Los Angeles Airport, California

[url]http://prod-images.exhibit-e.com/www_houkgallery_com/e9687464.jpg[/url]

En nu kies ik toch voor een beeld waar een duidelijk onderwerp in zit, dat kijkt toch makkelijk :-) Het been, obviously. Maar wat zie ik verder? Het been wordt gespiegeld aan de rechteronderkant door de rand van het 'tafeltje' waar die kist op staat. Dit lijkt me een bus die passagiers van de rental company naar het vliegveld brengt, oid. Maar dit zie je toch niet vaak (ik heb heel vaak in zo;n bus gezeten): een vrouw achter het stuur, en zeker niet een mevrouw met zo'n mooi been. Ze stuurt achteloos met één hand. We zien linksboven nog net haar haar. Haar jas heeft ze over haar stoel gehangen. De auto met de vorm van de reserveband in de achterklep neemt ook behoorlijk wat aandacht.

Over de vorm: de foto lijkt achteloos genomen, en is dat waarschijnlijk ook. Meyerowitz is een levensgenieter voor dat hij een conceptueel fotograaf is. Ik vermoed dat hij dat been zag en het wilde combineren met de omgeving. En net als bij Eggleston voegt het feit dat we veel elementen in beeld zien die bij deze tijd horen, een zeer nostalgisch gevoel aan de foto toe. Ik denk aan James Bond bijv. Wat ik kanp vind is dat de aandacht gelijk naar dat been gaat. Wat dat betreft is Meyerowitz' opzet betreft een hierarchieloze foto volledig mislukt. Het licht, de lijnen, ze wijzen er allemaal naartoe.

2. 1975, New York City

http://25.media.tumblr.com/tumblr_mcv7uiuBKq1r146zvo1_1280.jpg

Dit is een van de beste plaatjes uit dit boek. En het behoeft nauwelijks uitleg waarom. Meyerowitz zelf zei zoiets als dat dit soort shots maar weinig voorkomt. Er zat heel eventjes een engeltje op zijn schouder.

Twee paren, dezelfde jassen, en kijk goed, de foto bevat maar weinig kleur, zw-w en de kleur van de jassen die gespiegeld wordt in de gebouwen tegenover. Maar er is meer spiegeling: de schaduwen op de ruggen van het rechterpaar. De rook geeft een welhaast surrealistische atmosfeer. In de rook links zien we nog net een figuur lopen en helemaal links een schouder van een persoon. Deze foto is een meesterwerk. En wederom een foto die niet overeenkomst met Meyerowitz' concept over de anti-hierarchische foto.

3. 1975 New York City

http://static.guim.co.uk/sys-images/Arts/Arts_/Pictures/2009/6/4/1244105409981/Joel-Meyerowitz-005.jpg

Deze foto postte ik al eerder. Maar nu in zijn context. Ook dit is een iconische foto. En wel degelijk een typische uiting van het ontbreken van hierarchie in de foto. Er is niet 1 duidelijk onderwerp. Er is heel veel te zien en we zien een aantal lagen. De foto is genomen tijdens het gouden uurtje, dat is duidelijk. Prachtige schaduwen en zacht goud aandoend licht. De rode jurk trekt veel aandacht. Bij nadere beschouwing zie ik dat ze handschoenen draagt. Waarom eigenlijk? Het lijkt een zachte dag te zijn, de rest van de mensen draagt lichte kleding. En als we het dan toch over handen hebben: de handen in deze foto zijn bijna een soort spel. Kijk eens naar wat ze doen, vasthouden, en welke handen je niet ziet.

Ik denk dat ik deze foto onbewust zag toen ik zelf deze foto nam:

[url]http://25.media.tumblr.com/e1f6b097b940be7d12d6ad924e0ec7f6/tumblr_mnddivlFTm1ss4bfxo1_1280.jpg[/url]

De straathoek zorgt voor een soort kader en is bijna een onderwerp op zich. Het licht en de kleuren bij Meyerowitz zorgen voor een extra dimensie. En de onderwerpen ervoor vliegen alle kanten op, je blijft kijken naar wat er gebeurt. Meyerowitz wilde de energie van de straat uitbeelden, en dat is in deze foto erg goed gelukt, naar mijn mening.

4. 1976, New York City

http://streetreverbmagazine.com/files/2011/02/02.jpg

Dit beeld is een symbool geworden van de stijl van Meyerowitz in deze periode. Wederom een snapshot, ogenschijnlijk. Maar probeer het maar eens! Probeer maar eens een foto te maken die zoveel energie herbergt, zoveel actie, onderwerpen, kleuren... Dit heeft weinig meer met het beslissende moment te maken. Dit drukt zoveel levensvreugde, energie en vooral verwondering uit... Verwondering vind ik één van de belangrijkste eigenschappen van kunstenaars en liefhebbers. De eigenschap om voortdurend naar de wereld te kijken en je te verwonderen over wat je ziet en meemaakt. Let eens op de man iets rechts van het midden boven de twee handen die iets uitwisselen. En dan zou dit geen decisive moment zijn? Elke centimeter van het beeld gevuld met energie. Een waanzinnig virtuoze foto.

5. 1977, St. Louis

http://image2.evene.fr/img/galerie/1-13167-G4108.jpg

Van deze foto vond ik geen grotere vinden online. Deze foto hoort bij de vorige wat mij betreft. Maar dan zonder mensen.

Deze foto ontroert me. Theresa icm de kerk links midden in beeld geeft een bijna bijbels tintje. Desolaatheid, het is bijna een verlaten filmset.

De hele linke derde verticaal van het beeld is een foto op zich. Eigenlijk is het beeld onderverdeeld in drie, een soort drieluik. De linkerkant is duidelijk. En de straat rechts scheidt het rechtergedeelte. Het hoge gebouw en de rode gebouwen. In alle drie de gedeeltes zien we iets roods, links 'Linde', midden 'Fire Alarm' en rechts de gebouwen.

En kijk nog eens goed, voor zo ver ik kan zien geen mens in beeld.

Check ook eens "Cape Light": dat is een prachtig boek van dezelfde fotograaf: foto's genomen met een ouderwetse (19de eeuws!) groot formaat camera, geladen met moderne kleurenfilm.

End exams

I was present as a jury member at some great end exams in Amsterdam, students of Arno Bornkamp.

This was the master exam of Michael Grycko, a Polish saxophonist, who is a tenor saxophonist (we always need more of them) composed his own music and played with a great quartet

News letter June 2013 online now

Democratic Camera, a selection

Ik ben een groot liefhebber van fotoboeken. De meeste haal ik uit de bieb. Ik heb nu een paar weken Eggleston's 'the Democratic Camera' in huis. Een prachtig boek. Sommige foto's ontroeren me. Een ander soort ontroering, misschien zelfs intenser, dan ik in mijn vak (muziek) meemaak. Ik merk dat ik sinds ik dit boek in huis heb anders naar de straat kijk. Ik heb zelfs al een paar foto's gemaakt die een soort imitaties zijn uit dit boek.

Een paar favorieten:

http://arttattler.com/Images/NorthAmerica/NewYork/Whitney/William%20Eggleston/18-eggleston_karco.jpg
Karco: er is heel veel te zien op deze foto. Alleen geen persoon, maar die mis ik hier niet. Ht is bijna een abstract schilderij, al die lijnen, vormen, onderwerpen, verhoudingen, en natuurlijk associaties. Een van de mooie dingen van fotografie vind ik het feit dat je drie dimensies samendrukt naar twee, en er vervolgens afgedrukt als kijker weer eentje bij verzint. Dat werkt erg sterk in deze foto.
Mijn blik wordt als eerste naar de auto linksonder getrokken, dan zie ik de reparatie aan de auto, dan ga ik naar boven, naar 'Karco', dan naar rechts, 'Car', dan nog verde, de pijlen, kennelijk wijzen die naar een carwash. Een prachtige foto, vind ik (dnek dat laatste maar over achter in dit artikel).

Untitled, Election Eve, 1976.
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgps-irCMOeJ62jblvt5AdK2k1Bhi06SzMhJoNxeVhfJgUySDfxb_6rLwbWbbyVAY1Ai0MQBofbieJU8LnvBcNzs0g3rZDoA8CROu695TUGvtYpd7XE6p-DpFctJplqE5__Ep9QaRGD9Ko/s1600/william-eggleston-election-eve-atthe-gagosian-gallery-paris-2011-www.lylybye.blogspot.com_1.jpg
Ik hou van verschillende lagen in een foto. Een ogenschijnlijk niet bijzonder moment wordt omgezet in een ontroerend beeld. Kennelijk is het de avond van verkiezingen in Amerika. Ik moet er even bij vermelden dat ik nogal veel heb met Amerika. Ik hou van jazz, en sinds een paar jaar van de fotografie die er vandaan komt. Met mijn muziekgroep ben ik door veel van dit soort plaatsjes gereist. Ze roepen een intens gevoel van nostalgie en in dit geval, troosteloosheid bij me op. Ondanks het feit dat de man klein in beeld is, zie ik hem het eerst, de auto wijst hem als het ware aan. Dan zie ik het lijnenspel van de (verkleurde) slingers, de gebouwen, telefoonlijnen, schaduwen en de pilaar rechts. Dan vraag ik me af welk moment in de verkiezingen dit is. Election eve, dat is de avond voor de verkiezingen lijkt me? Maar waar is iedereen dan. Waar is dit? Wat stemden de mensen hier, wat was de opkomst?

Untitled, 1973
Een van de mooiste uit het boek. http://media.npr.org/assets/img/2009/06/18/eggleston_peaches_slide-1ee090b2416a6d2d24506cc312fa92b3e07405ef-s6-c30.jpg
Ik neem aan dat Eggleston met diafilm werkte. Het ziet er zelfs gecrossed uit. Deze foto behoeft weinig uitleg, denk ik. De lijnen, kleuren. Het licht! Eggleston leek random te fotograferen, maar hij koos wel degelijk mooi licht uit, licht dat je maar een paar uur per dag hebt, op zijn hoogst. Prachtig. NB de blaadjes linksonder, mooie touch.

Untitled, from Los Alamos
http://media.commercialappeal.com/media/img/photos/2011/01/15/03_tail_fin_t607.JPG
Het tijdsbeeld voegt in de meeste foto's in het boek een hoop toe. De auto, het GE logo (het blau en groen). De ketting geeft mysterie, wat zat daaraan vast, vast geen fiets. Het lijkt alsof die auto of een onderdeel ervan eraan vast zit. Wat een mooie auto. Die wil de eigenaar vast goed beschermen, toch ziet ie er niet nieuw uit. En die troep in de goot. Een foto vol vragen.

Untitled, from los Alamos, 1973
Ook de cover van het boek: https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieR_vBFjwp8JXTP1-KXp_2QGBO2TFUjI6bBXRPgGpwewCmV0GA7mrfTiZ78xQS9lZwmE4XsgeIOqcJD4Ke0ouu0LPUGJF26OcjfCQzSoOTCXfXJ6uacxPn-4rdi84tCwscck4RlPlfa-PJ/s1600/william-eggleston-untitled-1970-dolls.jpg
Ik heb deze foto soort van nagedaan bij mij in de Baarsjes. Kijk eens op mijn Tumblr pagina als je geinteresseerd bent: tiesmellema.tumblr.com.
Maar deze is nog veel beter. Bij mij ontbreekt een duidelijk onderwerp.de pop vooraan houdt haar hand omhoog en kijkt in de camera. Ze zit op de motorkap voor het logo van de auto (welk merk, dat weten jullie vast wel?).
De foto is verdeeld in drie vlakken: boven, blauw; onder, groen; en de poppen. Waarom zitten ze op die motorkap? Eggleston heeft dit niet zo klaargezet. Iemand heeft best wat moeite besteed aan dit stilleven. Hij liep rond met zijn camera en schoot wat hij zag. Rechts zien we nog net een stukje veranda (?). Een mooi tafereel, ook weer met een aantal vragen.

Untitled, from Troubled Waters, 1971-1973
http://www.artwhatson.com.au/images/members/0021609/Museum-of-Contemporary-Art-Australia-William-Eggleston-Untitled-from-Troubled-Waters-0097805_130226115217.jpg
Wow, die kleur groen, de lijnen, wat is dit? Er missen flink wat lampen. Ik denk dat deze lampen al half opgeruimd zijn. Maar vooral het abstracte beeld spreekt me aan. De kleuren, en de schitternig in het midden trekken als eerste mijn aandacht. In het boek zie ik ook best veel flitsgebruik. Dat is ongebruikelijk in deze tak van fotografie. Maar het werkt als een trein.

Ik ben geen Aarsman, maar wellicht vond je het leuk om mijn gedachten over deze foto's te lezen. Dit boek is een echte aanrader!

Help Tie sout and vote for his photo in this photocompetition. Just click on the word 'Stem' below left: http://canon.nrc.nl/Picture/view/7104

Uitgast 2013, 17/18 August

www.uitgast.nl

Fuse String Ensemble will be the closing act of the Saturday night 17 August 2013

www.uitgast.nl

Ties Mellema, artistic director

This video of the Fuse Ensemble was shot in Amsterdam, Erasmuspark, Westwaarts Festival

They also work with other artists

Terry Riley's in C during the Fontys Chamber Music Exams and much more

We heard some great chamber music exams last week

Riley, in C

The best ensembles performed at the Fontys Chamber Music night in the Tilburg Mercedes Garage

F.Schubert - Der Hirt auf dem Felsen by PaulaStemkens, sopraan, Steven van Gool,piano, Floris vanAlebeek, klarinet

10blake songs, R. Vaughn Williams by Tom Sanderman and Kiki Luijtwieler

Crumb, Madrigals book 3 by SophieOltheten, harp, Irina Bedicova, zang, Mishel Tawfik, slagwerk

Girolamo Frescobaldi (1583-1643)- 'Se l'aura spira tutta vezzosa' uit 'Primo libro d'arie musicali'(1930), Marleen de Bruijn and Hans Schepens

Fontys classical saxophone day

At the Fontys Conservatory Andreas and me organized a classical sax day,

We did two workshops about old saxes and a brief history of the evolution of the classical saxophone sound.

With the whole group of participants we played Eduardo Marturet's Canto LLano.

This was the rehearsal

Andreas and me played a short recital on two baris:

Leclair excerpt

Knee Gas (on) by Ryan Brown (world premier of the two baris version)/ This piece was a discovery for me and I hope to play it many times more. It was written for the fabulous bass clarinet duo 'Sqwonk'.

The performance of the Marturet (2)should have been a flash mob type of thing outside. But the weather didn't permit it.

Part of a very eclectic free impro with Splendor musicians

David Dramm started singing this song, and all I could do was listen...

Me, Andre Heuvelman, Martin Fondse and David Dramm improvised a completely free session of over an hour in Koffiehuis van de Koninklijke Lloyd.

Video

Videoblog: an exercise to lower your sound

Ties explains how he changed his embouchure the last months

Video

Saturday May 18th Sax with Elan, with Philippe Elan

Betty Asfalt Theater, 18 Nay, 20:30, Amstel Quartet and Philippe Elan

Bas sings Bannink

Me with Konrad Koselleck Big Band May 2013

Wow, what an energetic night! and I did a great discovery.

The KKBB played 'Play Beck', music by Beck, from Songreader, an 'album' only published as sheet music.

Video

Henk Kraaijenveld, the winner of the 2013 vocal jazz competition came along:

Video

As well as the ver charming Deborah Carter and more video

Tini Thomsen is alto sax and bass clarinet in the band. She played a poetic intro

And my discovery was Marike Jager. Turns out she is a fellow Lomo Amigo, but also posses a fantastic voice with great emotional impact. This video was very touching.

I suggest you go see the KKBB at the Amsterdam Bimhuis whenever you can, not only because the Bimhuis is the nicest concert hall in the Netherlands, but also because it will be a night you will never forget. Even when I am not a guest :-)

 

Saturday May 11, 2013, Wet Notes, new music

Amstel Quartet Live in Felix Meritis, Amsterdam, 11 May 2013, 20:15 reserve at info@amstelquartet.nl

Video

Interview with composer Sander Germanus

Video

Coming Monday: Ties is a guest at the Amsterdam Bimhuis with the Konrad Kosseleck Big Band!

Dutch Classical Talent Award 2013

In November I already had the privilege to be a jury member of the first selection rounds for the Dutch Classical Talent Award 2014. Now I got to be a jury for the finals of the 2013 edition.

I had great fun. It is fantastic to be able to have some significance for the future of the classical music field in the Netherlands. And of course I am very happy that a saxophone quartet own the 2013 prize. Congrats Berlage Saxophone Quartet!

Video of a 2014 finalist

Review of Princepiration (Dutch only):

"...gaat mee de diepte in en beseft dat hier sprake is van een bijzonder project."

Princepiration discussion

I just had a discussion with a friend/colleague about the reason I made Princepiration.

I got several good reviews and one really bad one. Well, bad... They say it's a sign of creativity to have polarized reviews.

True or not: I made the album to see if I could make an album for my friends with music that written today. Music that connects with the world as it is now. I often play contemporary music, but I have noticed that my friends (or people of my generation) have troubles 'understanding' this music. And that's fine, of course. I do what I do. With Princepration though, I wanted to make something that has an entrance for people of my generation. I asked several composers to write a new piece which s inspired by an element from a Prince tune. The result was original music with a hook: Prince. And I think the result is very interesting. And it seemed to have created a connection to 'classical music' for many people.Which was what I wanted. Play well written 'new' 'classical music' without doing concessions for a broader audience.

There was a misunderstanding that I wanted to do concessions to broaden my audience. But I didn't. And I surely didn't want to say that 'normal' contemporary music is out of touch with its audience. I play and recorded that kind of music often and I do not want to limit myself. I needed to make an album like this. I play all kinds of music, actually, I make a point of this. And I wanted to involve my friends and other like minded people in my music. Just for this album.

And of course, musically it gave an interesting result: new original music inspired by Prince. I am very happy with the outcome.

I could also play Bach, which is the best music ever, and people love it. And I do play it. But I wanted to play 'new' music.

My playing cello Suite by Bach

Upcoming events

Video blog: upcoming events

Video blog

Alicia Bela Coromoto, Welcome!!!

Our daughter, born 28 Feb. 2013

Princepiration now on the Radio6 Luisterpaal, listen to the album for free! Luisterpaal

Mission accomplished!

The CD is out and was presented during a concert at the Amsterdam Muziekgebouw.

Many Prince fans showed up and the hall was nicely filled. We made a sort of cross-over pop show with 'classical' contemporary music. We had a light man, sound guy and a director to make the show go smoothly. And I thnk it went smoothly. The concert overwhelmed me a bit and relied mostly on healthy automatism to keep a relaxed flow.

Afterwards I improvised with a DJ for which I even took a lesson with jazz saxophonist Jasper Staps.

I had a great time and I am already thinking about a sequal... Suggestions are very welcome!

Review in the daily newspaper Trouw 'Princepiration', vier sterren (Dutch and English)

Due to circumstances the Enschede Concert on 8 February is cancelled.

Clarinet

I must admit, clarinet is not favourite instument.

But something changed that yesterday.

We played a concert with the Amstel Quartet yesterday, together with clarinettist Lars Wouters. We played the Weber clarinet Quintet (arr. By us for four saxes and clarinet), Wilson, where the Moorcocks Crow, Atlantica (without clarinet), Lars played Berio Sequenza IXb and we closed off with a choral and variation for sax 4tet and clarinet.

Lars played a wonderfull Berio, agile, smooth, colourful, free, creative and expressive. Maybe the piece is even better suited for clarinet than sax, although I hate to admit it...

The Weber is something completely different than we normally play. And ai have to be honest again. It takes me some effort to appreciate this type of music. But Lars sucked me into it. His playing was playful, rubato and extremely virtuoso. We never play this kind of operatic music. Except for maybe Demersseman and Singelée. So Lars had to help us et through this music and in the end we enjoyed playing it greatly!

We have played 'Where the Moorcocks Crow' by Ian Wilson several times before. The last time with my ex student Stefan de Wijs. The version with clarinet worked much better in my opinion. THe solo sax drowned in the quartet but the clarinet holds up his own. A beautiful piece. We should record this soon, with Lars

Closing off with he Bach was fantastic. i never imagined that the combination of four saxes and clarinet would sound so good!

Thanks Lars!

New CD almost out

Wow, my new cd is almost out.

I alway forget how much work it is to make a cd. It's not the most fun work, to be honest. Well the studying, recording, that's all good. But editing and listening to it over and over again... I can't hear it anymore and after several times hearing it, I get so insecure about what I am hearing. My ears change in the process and now I have no idea if it's even a good cd.

I can't wait to present it on 8 February in the Amsterdam Muziekgebouw. Come and check it out!

Princepiration on pre-order now!

The man is at his best when he plays instrumental funk, for real!

http://www.youtube.com/watch?v=Y5dB_Yylpc4&feature=youtu.be