Mijn alarmmail aan de directie van het Fontys Conservatorium:
Beste allemaal,
Ik kreeg afgelopen vrijdag een alarmerende email waarin stond dat er een plan is om de hoofdvaklessen van 60 naar 45 minuten te laten gaan. Maino heeft dit plan vandaag aan mij bevestigd. Ik begreep dat woensdag de medezeggenschapsraad hier nog een advies over gaat uitbrengen. Ik hoop dat deze mail nog enige invloed kan uitoefenen.
Ik vind dit plan een heel slecht idee.
Een toelichting.
Allereerst mijn eigen insteek betreft mijn lesgeven aan het Fontys Conservatorium. Ik geef les vanuit de passie die ik voel voor de muziek in het algemeen. Ik wist heel goed dat toen ik ging werken voor Fontys, de hoofdvakles al behoorlijk uitgekleed was. Op dit moment krijgen mijn leerlingen officieel slechts 32 uren per jaar les, waar ik ook de audities, overgangstentamens en examens van dien in te vullen. Dat doe ik natuurlijk niet, ik werk een aantal uren gratis: Ik kan geen professionele saxofonisten op een hoog niveau opleiden met zo weinig 1 op 1 contact, as it is!! Ze hebben al veel te weinig les! Dit voorstel kleed de hoofdvakles nóg verder uit. Waar ligt de grens?
Ik heb altijd het gevoel gehad dat het een soort stilzwijgende overeenkomst was dat docenten moeten schipperen met hun tijd, een compromis waar én de directie én de docenten niet blij mee waren, maar wat nu eenmaal zo was. Door nog meer op het hoofdvak te gaan bezuinigen wordt een grens overschreden. Niet alleen praktisch gezien, maar ook drukt het een lagere waardering voor het hoofdvak uit. Ik heb heel veel over voor de kunsten, maar zoals ik al zei, dit overschrijdt een grens. Of plastischer gezegd, ik ervaar deze maatregel als een klap in mijn gezicht.
Ik woon in Amsterdam, mijn keuze om in Tilburg te blijven lesgeven en niet op een conservatorium dichter bij huis, of op mijn eigen zolder is gebaseerd op het feit dat het leeft en bruist in dit conservatorium. Thuis kan ik lesgeven voor 2,5 tot 3 keer het uurloon wat ik hier ontvang (jawel, zoveel!). Ik heb hier nooit over geklaagd, maar ik noem het omdat het mijn positie (en waarschijnlijk die van andere collega's) illustreert. Lesgeven (op een conservatorium) is een logisch vervolg op muzikant worden: innerlijke noodzaak, zonder te verwachten daar (financieel) veel voor terug te krijgen.
Dan de leerlingen en de studie zelf:
Hoofdvakles is de ruggengraat van een conservatorium. Hier gebeurt het, in dit uur moet de docent de leerling leren kennen en andersom. Elke week weer moeten soms duizendmaal dezelfde dingen worden herhaald. Hier kan niet op worden bezuinigd! Dit is waar het om draait, het hart, de passie worden hier overgedragen.
En het werven van leerlingen:
Hoe kan ik concurreren met de grotere conservatoria, in de Randstad, maar ook internationaal op deze manier? Dit krijg ik niet uitgelegd. Als ik masters studenten wil binnenhalen, wordt dat nagenoeg onmogelijk; ook vanwege het feit dat Tilburg een regionaal conservatorium is, daar is niet zo veel aan te doen, maar vooral omdat er geen groepsles mogelijk is, weinig corepetitie-uren, en nu ook nog hoofdvaklessen van 45 minuten?!
Het argument dat de contacttijd door wat bureaucratische verschuivingen (extra ensemble lessen) alleen maar meer wordt is niets waard. Dit is een principiële beslissing die mij in het hart raakt. Hoofdvakles wordt definitief minder waard gemaakt.
Bovendien, ik dacht dat het om bezuinigingen ging? Meer lestijd is toch duurder dan minder uren? Hoe zit dat? Is er in deze tijd van bezuinigingen extra geld beschikbaar....?
Mijn eerste reactie na vrijdag was: als dit doorgaat ben ik weg. Ik weet niet wat ik ga doen als dit doorgaat, als ik heel eerlijk ben. Welke ambities heeft dit conservatorium? Hoe graag wil dit conservatorium op een hoog niveau studenten opleiden en passie voor de muziek bij brengen? Hoe graag wil Fontys dat ík dit doe? Ik ben bereid veel concessies te doen, en heb er behoorlijk veel gedaan, maar er is een grens!
Ik ga er van uit dat jullie dit voorstel naar de vuilnisbak verwijzen.
Met vri
Geen opmerkingen:
Een reactie posten